ती, मी आणि पाऊस : भाग ४
त्या दिवशी पाऊस पडला नाही, पण तिच्या प्रेमाचा वादळी पाऊस मी अनुभवला. जे होतं ते चांगल्यासाठीच होतं म्हणतात ना ते काही खोटं नाही. त्या दिवशी जे झालं त्यामुळे तिचं प्रेम मला जवळून कळलं. आमच्या नात्याला एक नवीन पैलू पडला. तिच्या प्रेमाची अजून एक बाजू उलगडली गेली.
साप्ताहिक सदर | ती, मी आणि पाऊस
त्या किसनंतर आमचं आयुष्य एका वेगळ्याच वळणावर आलं. आम्ही आता एकमेकांमध्ये खुपच गुंतलो होतो. काटा माझ्या पायात रूतावा आणि पाणी तिच्या डोळ्यांत यावे, हात तिचा भाजावा आणि चटका मला बसावा, असं काहीसं आमचं नातं झालं होतं. जणू आम्ही एकमेकांसाठीच जन्माला आलो होतो. ‘मेड फॉर इच अदर’…
मी एकदा आजारी होतो, त्यावेळी ती रात्रभर माझ्या जवळ बसून होती. माझा ताप कमी होईपर्यंत जेवलीपण नाही. आमच्या वागण्या-बोलण्यावरून आमच्यात मैत्रीपेक्षा काहीतरी जास्त आहे हे बहुतेक घरात कळलं होतं. म्हणजे आई, ताई, आजी व तिची आई या सारख्या चिडवायच्या आम्हाला. बाबा, आजोबा, तिचे बाबा अधून-मधून चौकशी करायचे. मला कसंतरीच व्हायचं. काय बोलायचं ते कळायचं नाही. मी चेहर्‍यावर असे भाव आणायचा प्रयत्न करायचो, की जणू ‘मी त्या गावचा नाहीच’. काहीच कळत नसल्यासारखं दाखवायचो. ती मात्र बिनधास्त होकारार्थी मान हलवायची. पण घरात कधीच कोणी आम्हाला विरोध केला नाही. कदाचित त्यांनापण आम्ही दोघे एकत्र असावं असचं वाटत असावं. आई तर सरळ सरळ म्हणायची, “लवकर चांगलं शिक्षण घ्या, उद्योगधंद्याला लागा. म्हणजे तुमचे हात पिवळे करून द्यायला आम्ही मोकळे…” आई असं बोलली, की ती लाजून आईच्या गळ्यात पडायची. मला मनातल्या मनात गुदगुल्या व्हायच्या, पण चेहर्‍यावर दाखवायची इच्छा नसायची. मग मी काहीही न कळल्याचा आव आणत काढता पाय घ्यायचो.
असचं सगळं छान छान चाललं होतं. काॅलेजपण संपत आलं होतं. करिअर वगैरे असल्या गोष्टीकडे आता आम्ही जास्त लक्ष देऊ लागलो. एकदा ती काॅलेजला येणार नव्हती, म्हणून मी मित्रांसोबत काॅलेजला गेलो. काॅलेज बंक करून सगळे बाहेर फिरत होतो. मी कधी काॅलेज बंक केले नव्हते (तिच्यामुळे). पण आज ती नव्हती आणि म्हणून मी मित्रांसोबत होतो.
एका टपरीवर चहा प्यायचा म्हणून सगळे गेलो. तिथे दोघा-तिघांनी सिगारेट घेतल्या. मला धुराचा त्रास होत होता म्हणून मी जरा बाजूला बसलो. सगळे मित्र मला चिडवू लागले. “कायम पोरीसोबत राहून हा पण पोरींसारखाच करायला लागला की” असं म्हणत माझी टर उडवत हसू लागले. माझा इगो दुखावला जाऊ लागला. मग मी पण एक सिगारेट घेतली आणि पेटवली. मला जोराचा ठसका लागला. मी खोकत होतो. नेमकं त्याचवेळी ती आणि ताई त्याच रस्त्याने चालल्या होत्या. तिने मला पाहिलं. ताई आणि ती माझ्यासमोर येऊन उभ्या राहिल्या. हसणारी मुले एकदम शांत झाली आणि हळुहळू पांगू लागली. ती रागाने माझ्याकडे पहात होती.. चेहरा लालबुंद झाला होता. मला सुचायचं बंद झालं होतं. ताई घरी सांगेल यापेक्षा ती आता काय बोलेल, याचं टेंशन जास्त आलं होतं.
माझा ठसका थांबला. मी हातातली सिगारेट फेकून दिली. ती रागाने बघत होती. मी मात्र नजरेला नजर देऊ शकत नव्हतो.
ती : कधीपासून चालू आहे हे??
मी : आज पहिल्यांदाच. (मी अडखळत बोललो)
ती : हे पहिलं आणि शेवटचं! पुन्हा जर असं काही केेेलंस, तर मी विसरून जाईन की माझं तुझ्यावर प्रेम आहे. हातात जे सापडेल त्याने मारीन. लक्षात ठेव!
(ती निघून गेली)
बाकिचे माझ्याकडे कुत्सित नजरेने पहात हसत होते. मला ते भयंकर अपमानास्पद वाटलं. मी तिच्यावर नाराज झालो. (खरंतर चुकलो मी होतो, पण हे मला उशीरा कळलं.)
याआधीचे भाग वाचा : भाग १ भाग २ भाग ३
दिवसभर आमच्यात एका शब्दाचा पण संवाद झाला नाही. रात्री झोपताना तिचा मेसेज आला.
ती : जेवलास?
मी : हो
ती : किती रे रुसुन बसतोस! एक शब्द पण बोलला नाहीस सकाळपासून.
मी : चारचौघात माझा अपमान केलास की.
ती : सिगारेट प्यायला मी सांगितलं होतं?
मी : झाली चुक माझी. पुन्हा नाही असं करणार. पण तू मला सगळ्यांसमोर जे बोललीस ते खुप लागलं मनाला..
ती : माझा आहेस म्हणून बोलले. उगाच का बोलेन?
मी : सगळे हसले मला.
ती : साॅरी बाबा…चुकलं माझं.
मी : मी पण साॅरी. माझ्याकडून कळत-नकळतही अशी चुक पुन्हा होणार नाही.
ती : नक्की?
मी : लिहून देऊ?
ती : नको. मला माहित आहे तुझं खुप प्रेम आहे माझ्यावर. तू मला दिलेला शब्द मोडणार नाहीस. लव्ह यु…!
मी : बरं…
ती : बरं??? मी लव्ह यु म्हणलं.
मी : हा. मग???
ती : मग बादलीत.
मी : हाहाहा. टेरेसवर ये..
ती : आलेच.
मी टेरेस वर तिची वाट पहात उभा होतो. ती माझ्या मागून हळूच आली आणि मला पाठीमागून मिठी मारली.
ती : साॅरी, लव्ह यु.
मी : माहितीये मला. प्रेम नसतं, तर तुला राग आला नसता.
ती : हम्म.
मी : लव्ह यु टु
ती : बोल कशाला बोलवलं टेरेसवर?
मी : मेसेजमधून मिठी मारता येत नाही ना..
ती : आगाऊपणा करायचा नाही. मी लांब उभी राहून बोलणारे तुझ्याशी.
मी : हो का? मिठी सोड की मग.
(ती खरचं बाजूला उभी राहिली.)
ती : बोल.
मी : काय?
ती : काहीही.
मी : अगं काही नाही. असचं. आज पहिल्यांदा आपल्यात असं रूसवा-फुगवा, राग हे प्रकार झाले. पण तू हक्काने बोलली ते खुप मस्त वाटलं…
ती : हममम. नात्यात असे छोटे छोटे लुटूपुटूचे रूसवे-फुगवे नेहमीच चालणार. आपण जसं हक्काने बोलतो, तसं हक्काने समजूनपण घेतलं पाहिजे..
मी : हो ना. मला तुझा राग आला होता, पण नंतर राग शांत झाला. माझी चुक मला कळली..
ती : म्हणून मी मेसेज करायची वाट पहात होतास?स्वतःहून मेसेज केला तर कमीपणा येणार होता?
मी : गप आता. नाहीतर तोंड बंद करेन.
ती : नको. बसते गप.
मी : तुला आठवतो का तो दिवस? पावसात आपण किस केलं होतं.
ती : हमम
मी : आपल्या नात्यात जेव्हा जेव्हा काहीतरी छान घडलयं, तेव्हा तेव्हा पाऊस होता साक्षीला.
ती : हो ना. कसलं छान ना!
मी : आत्ता पाऊस पडला तर?
ती : तर? आपण घरात जायचं. तु तुझ्या. मी माझ्या.
मी : बेकार. बेकार आहेस तू!
ती : हाहाहा. मला माहित आहे तुझ्या डोक्यात काय चाललयं ते. आता पाऊसपण पडणार नाहीये आणि तुझ्या डोक्यात जे आलंय ना ते पूर्ण व्हायला अजून खूप वेळ आहे. आता घरी जाऊन गप झोप. उद्या सेमिनार आहे आपला.
मी : हम्म. साॅरी अजून एकदा..
ती : लव्ह यु. बाय…
ती पटकन निघून गेली. मी मात्र निवांत पायर्‍या उतरत होतो. माझ्या आयुष्यात ती आहे, याचं वेगळचं समाधान माझ्या चेहर्‍यावर होतं.
त्या दिवशी पाऊस पडला नाही, पण तिच्या प्रेमाचा वादळी पाऊस मी अनुभवला. जे होतं ते चांगल्यासाठीच होतं म्हणतात ना ते काही खोटं नाही. त्या दिवशी जे झालं त्यामुळे तिचं प्रेम मला जवळून कळलं. आमच्या नात्याला एक नवीन पैलू पडला. तिच्या प्रेमाची अजून एक बाजू उलगडली गेली. जिथे प्रेम आहे, तिथे राग येणारच. हक्काचं माणूस चुकीचं वागलं की राग तर येणारच ना. तसाच विचार करत घरात गेलो आणि देवासमोर उभा राहिलो. आमच्या नात्याला कोणाची नजर नको लागायला म्हणून मनापासून प्रार्थना केली. तसाच उभा होतो हात जोडून, तेवढ्यात ताईचा आवाज आला “बोललास ना तिच्यासोबत? झोप आता शांत.”
मला काय उत्तर द्यावं ते कळेना. मी पटकन बेडवर गेलो आणि झोपलो. डोळ्यासमोर बराच वेळ तिचा चेहरा होता. एकदा हसरा, प्रेमळ, तर एकदा रागाने लालबुंद झालेला. तिचा तो चेहरा पहात पहातच मी झोपी गेलो.
(क्रमश:)
लेखक : दिग्विजय विभुते
ट्विटर : @Digvijay_004
ई-पत्ता : digvijayjvibhute@gmail.com
संपादन व मुद्रितशोधन : मराठी ब्रेन
(लेखक अभियंता व नवउद्योजक असून, विविध विषयांवर मुक्तलेखन करतात.)
इथे प्रकाशित होणाऱ्या लेख, साहित्य व विचारांशी मराठी ब्रेन सहमत असेलच असे नाही.
Join @marathibraincom
लेखावरील आपल्या प्रतिक्रिया खाली दिलेल्या प्रतिक्रिया चौकटीत नक्की नोंदवा !
अशीच विविधांगी माहिती, लेख, साहित्य, बातम्या, विश्लेषण इत्यादी. थेट मराठीत जाणून घेण्यासाठी जुळून रहा www.marathibrain.com सोबत ट्विटर, फेसबुक, टेलिग्राम, इंस्टाग्राम आणि इमेलवरून.
आम्हाला लिहा : writeto@marathibrain.com
